SS και υιοί

Τα Σύμπαντα που συνάντησα είχαν πάντα έναν αέρα μεγαλείου και μια υπερφυσική ιδιότητα,να διαδέχονται το ένα το άλλο,χωρίς οι πληροφορίες του προηγούμενου να χάνονται.Μπλέκονταν κατά ένα παράξενο τρόπο,χωρίς κανένα να φεύγει από τη θέση τροχιάς του.Άκουσα για τα Σύμπαντα του Alan Guth και του Andrei Linde,για τις συμπαντικές φούσκες και το "αυτοαναπαραγόμενο πληθωριστικό Σύμπαν".Το δικό μου Σύμπαν είναι μικρό.Και δεν ξέρω αν το θέλω σε φούσκα ή το θέλω να μεγαλώνει και να επεκτείνεται.Είμαι νέος και το Σύμπαν μου θα το φτιάξω όπως ακριβώς μου αρέσει.Ευτυχώς ακόμα δεν μας έχουν αφαιρέσει το δικαίωμα να ονειρευόμαστε και να φανταζόμαστε.Κάτι σαν Fortress δηλαδή.Αλλά κάτσε.Ακόμα δεν έχει κρυώσει το σίδερο να δούμε τί άφησε η τελευταία εικοσαετία.Γιατί ακόμα το τεχνολογικό Σύμπαν είναι κι αυτό νέο.Σε κάνουν να μη ξέρεις που να κοιτάξεις.Από πού θα σου 'ρθει δεν ξέρεις.Από πού θα τη φάς δεν ξέρεις.Και δεν ξέρεις ούτε καν σε ποιό τόπο ζεις και αν το περιβάλλον σου είναι εχθρικό ή φιλικό.Σα να προσγειώνεσαι σε έναν πλανήτη για πρώτη φορά.Το θέμα είναι ότι σήμερα κινδυνεύω και από τον ρομαντισμό μου.Κινδυνεύω από τον εαυτό μου.Κινδυνεύω από τις Ιδέες μου.Μαζί με μένα και χιλιάδες άλλοι.Κι ότι πιστέψω είναι καταδικασμένο να υπάρχει "υπόγεια",σε κατακόμβες όπως παλιά.Είναι μυστήρια Εποχή η δική μου.Μοιάζουν όλα θολά,απροσδιόριστα.Είναι όμως μια ώριμη εποχή.Αν είναι όπως πρέπει να είναι αυτό είναι μεγάλο θέμα.Με μερικά πράγματα γελώ,με άλλα κλαίω.Υπάρχουν παντού Νοητές Γραμμές Λαθών και Νάρκες.Άμα τις περάσεις σου κόβονται τα πόδια.Και τα φτερά.Τις βάζουν οι συνωμοιοι,οι αφεντάδες,οι μεγάλοι αδερφοί,οι σύγχρονοι SS (Secret Services).Τις βάζουν συνηθισμένοι πολίτες,διψασμένοι για επικράτηση.Μετροπόντικες του κάτω κόσμου.Ψοφίμια,σαν κι αυτά που γινόμαστε όλοι όταν μεγαλώσουμε.Έχω μια ταυτότητα,αλλά δε σας τη λέω.Έχω όνομα αλλά και πάλι δε σας το λέω.Έχω όνειρα αλλά και πάλι δε σας στα λέω.Είναι στο κάτω κάτω τα μόνα που μας έμειναν.
Τα σύμπαντα που έχω στο νού είναι ολόκληρο το Σύμπαν.Δίκαια δύναμη,δίκαια απόδραση.
Η συμβολική αξία ενός Λυκαβητού ή μιας Ακρόπολης δύσκολα αναγνωρίζεται.Δε σας τα λέω όλα.Είναι απλά μια Ιθάκη όλο αυτό.Είναι που μας κάνουν να μισούμε τον Οδυσσέα.Με λένε Οδυσσέα και είμαι ο Κανένας.