Ο καθένας λοιπόν ζει στο δικό του παραμύθι.Καλό ή κακό.Κι όταν κάποιος δε ζει σε κανένα παραμύθι,τότε πια τί γίνεται?Για μια στιγμή,μου ΄ρχεται βιαστικά η σκέψη,πως θα ΄θελα κι ΄γω να ζω στο δικό μου παραμύθι.Τιμή και Δόξα σ΄αυτούς που κατάφεραν να βολέψουν τα πράγματα,έτσι ώστε να χαρούν τον κόσμο και να τον ρουφήξουν όπως αυτοί θέλουν και ονειρεύονται.
Βαθιά Υποκλίνομαι σε αυτούς που κατάφεραν να κτίσουν τείχη γύρω από το Όνειρό τους. Προσκυνώ εκείνους που σκηνοθέτησαν την παράσταση της Ζωής τους και οι υπόλοιποι τους χειροκρότησαν.
Και τέλος, παραδίνομαι σε αυτούς που κατάφεραν να φύγουν Ευτυχισμένοι.
No comments:
Post a Comment