On the Road

Ο Οδυσσέας κατάφερε τελικά να σκαρφαλώσει μετά από αρκετή ώρα μέχρι την κορυφή του λόφου.Από καιρό προσπαθούσε να το κάνει αυτό και όταν έφτασε,κοίταξε μακριά τα φώτα του λιμανιου,ίδια κεριά μέσα σε μια τεράστια θάλασσα από ταράτσες ομίχλη και καπνό.και μέσα στα χέρια του κρατούσε λουλούδια και κρασί.Εκεί,δίπλα στο μικρό εκκλησάκι,πάνω ψηλά,άφησε τα λουλούδια και γέμισε το ποτήρι με κόκινο κρασί.Σήκωσε το ποτήρι και έκανε πρόποση για όλους εκείνους που είχαν ξεχάσει ποιοί είναι,που είχαν εξαφανιστεί.Και σκέφτηκε.Στα όνειρα που θα βλέπω θα έχει ουρανούς.θα βλέπω μέσα από τα σύννεφα,θα βλέπω πάντα από ψηλά μέσα σε γαλάζιο φόντο.
Τότε πια σήκωσε τα χέρια ψηλά και παρακάλεσε τους ανθρώπους εκείνους που τον ακολουθούσαν σε όλη του τη ζωή να έρθουν να πετάξουν πάνω από το κεφάλι του και να του μιλήσουν.Και έτσι κι έγινε.Εκατοντάδες ψυχές κατέβηκαν μέσα από ένα άσπρο σύννεφο και άρχισαν να στριφογυρίζουν λίγα μέτρα πάνω από το κεφάλι του.Αυτός δε μιλούσε.Μόνο ένιωθε.Και μ΄ενα κρότο έγινε μια λεπτή λεπτή σκόνη άμμου,που φύσηξε ένας αέρας και τη σήκωσε.μπλέκτηκε μέσα στα μόρια του αέρα,ανέβηκε στα κύμματα που σχημάτιζαν οι ροές του και τελικά ανακατεύτηκε με τα υπόλοιπα ομιχλώδη σώματα των ψυχών που εξακολουθούσαν να κάνουν κύκλους και χάθηκε μαζί τους.
Αυτή ήταν η ιστορία του Οδυσσέα,ενός εξερευνητή του απίθανου,που κάθε νύχτα ονειρευόταν ότι μπορούσε να πετάει.